Simeon Saxe-Coburg-Gota II, de uit ballingschap teruggekeerde koning van Bulgarije regeerde een aantal jaar sinds zijn verkiezingswinst in 2001 het politiek en economisch instabiele land. Hij heeft zelf 50 jaar heimwee naar zijn land gehad, dat hij gedwongen moest verlaten op zijn 7de jaar in 1945. In mijn documentaire De Patriot (2003) worden de dilemma’s geschetst van emigratie en armoede, heimwee en familie, vaderlandsliefde en realiteitszin.

“Kom terug en dien je vaderland!” luidde in 2002 één van de herhaaldelijke oproepen van Simeon II. Hij hoopte met zijn terugkeer een voorbeeld te zijn voor de geëmigreerde Bulgaarse intelligentsia die weer vers bloed, kennis en energie in het vaderland zou moeten gaan steken. De emotionele oproep had vele Bulgaren geënthousiasmeerd om serieus na te denken over de mogelijkheid terug te gaan naar het land dat hen zo lief was. Maar om een goed bestaan met een succesvolle carrière in het westen achter te laten voor de onzekerheid in een postcommunistisch Bulgarije blijkt een moeilijk te accepteren consequentie.

In 2002 keerde ik ook terug naar Bulgarije -met de camera- om vast te leggen wat de “patriotten” te wachten stond in hun thuisland. Omdat heimwee hun voornaamste motief was, kon het bijna niet anders dan dat de verwachtingen te groot waren.